2011-04-08
Od momentu potwierdzenia ciąży każda przyszła mama marzy tylko o jednym - aby urodzić zdrowego maluszka. Z niecierpliwością czeka więc na kolejne badania USG, które będą wykluczać poszczególne wady u dziecka.

Badania prenatalne to badania mające na celu wykrycia ewentualnych chorób maleństwa. Są one wykonywane w przypadku gdy występuje zwiększone ryzyko, np. kiedy w rodzinie przyszłych rodziców stwierdzono choroby genetyczne, mamy do czynienia z ciążą u kobiety w wieku ponad 35 lat bądź wcześniejsze ciąże zakończyły się poronieniem lub narodzinami dziecka z zespołem Downa bądź wadą rozwojową układu nerwowego. Lekarz prowadzący ciążę powinien wydać ciężarnej skierowanie na bezpłatne badania tego typu.

Badania prenatalne dzielą się na:

• nieinwazyjne (standardowe badanie USG, USG genetyczne i USG 4D, a także badanie poziomu AFP, test potrójny, test PAPP-A) – wykonywane zazwyczaj między 16 a 20 tc;

• inwazyjne (biopsja trofoblastu, diagnostyka przedimplantacyjna, amniopunkcja, kordocenteza).

W tym miejscu należy wspomnieć o ryzyku wykonywania inwazyjnych badań, do którego należy m.in. ok. 1% ryzyko poronienia. Należy zatem dobrze się zastanowić nad tym, czy badania te są konieczne i co w przypadku ich negatywnego wyniku. Do ich zalet możemy zaliczyć przede wszystkim możliwość szybkiego rozpoczęcia leczenia. Badania nieinwazyjne nie wiążą się zaś z żadnym ryzykiem.

Jeśli należysz do kobiet w ciąży podwyższonego ryzyka, zapytaj lekarza o konieczność wykonania badań prenatalnych. W większości przypadków, nawet mimo wieku ponad 35 lat, badania te nie wskazują żadnych nieprawidłowości, a dają kobiecie ciężarnej poczucie spokoju o jej nienarodzone jeszcze dziecko.

Nadesłał: linkbaby